ทัน ๑ หมายถึง (ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ต้นพุทรา. (ดู พุทรา).
ว. เป็นไปตามเวลาที่กําหนด, เป็นไปพอดีกับเวลาที่กําหนด, เช่นทันกาล ทันเวลา; ตามไปถึง เช่น เรียนทัน วิ่งทัน; เท่า, เทียมถึง,เช่น รู้ทันคน; เสมอด้วย เช่น อันว่าผู้จะทำนายฝนนแลจะทันพระศรีสรรเพชญ์เสด็จภูมีบาลในสงสารภพนี้ก็บมี โสดแล.(ม. คำหลวง กุมาร).
ก. คิดหรือทําการใด ๆ ทันท่วงที (โดยปรกติใช้ในประโยคปฏิเสธ)เช่น ทําการงานช้าไม่ทันกิน มัวงุ่มง่ามอยู่อย่างนี้ไม่ทันกิน.
ว. ทันทีทันใด, ฉับพลัน.
ว. เร็วทันเท่ากับใจนึกหรือต้องการ.
ว. ทันที่ตาเห็นในปัจจุบัน, ในชาตินี้, ในเวลานั้น, ทันตาเห็น ก็ว่า.
ว. ทันต่อเหตุการณ์พอดิบพอดี.
ว. ในขณะนั้นเอง, ทันทีทันใด หรือ ทันใดนั้น ก็ว่า.